დაიბადა 1969 წლის 1 თებერვალს თბილისში
ტყვიის სროლა (პნევმატური - 10მ, სპორტული - 25მ)

ტიტულები:
ოლიმპიური ჩემპიონი - 1988 (სპორტული; სეული)
ოლიმპიადის ვიცე-ჩემპიონი - 1988 (პნევმატური; სეული)
ოლიმპიადის ბრინჯაოს პრიზიორი - 2008 (პნევმატური; პეკინი)
მსოფლიოს ჩემპიონი - 1986 (სპორტული, გუნდი; ზული, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა), 1987 (პნევმატური, გუნდი; ბუდაპეშტი, უნგრეთი), 1989 (პნევმატური; სარაევო, იუგოსლავია), 1990 (სპორტული, გუნდი; მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი), 1990 (პნევმატური, გუნდი; მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი), 1991 (პნევმატური, გუნდი; სტავანგერი, ნორვეგია)
მსოფლიოს ვიცე-ჩემპიონი - 1989 (პნევმატური, გუნდი; სარაევო, იუგოსლავია), 2002 (პნევმატური; ლაჰტი, ფინეთი)
მსოფლიო ჩემპიონატის ბრინჯაოს პრიზიორი - 1986 (სპორტული; ზული, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა)
ევროპის II თამაშების ბრინჯაოს პრიზიორი - 2019 (შერეული წყვილი, შვილთან, ცოტნე მაჭავარიანთან ერთად; მინსკი, ბელარუსი)
ევროპის ჩემპიონი - 1989 (სპორტული; ზაგრები, იუგოსლავია), 1990 (პნევმატური; არნემი, ნიდერლანდები), 1991 (პნევმატური, გუნდი; მანჩესტერი, ინგლისი), 1993 (სპორტული; ბრნო, ჩეხეთი)
ევროპის ვიცე-ჩემპიონი - 1999 (სპორტული; ბორდო, საფრანგეთი), 2005 (პნევმატური; ტალინი, ესტონეთი), 2008 (პნევმატური; ვინტერთური, შვეიცარია), 2009 (პნევმატური; პრაღა, ჩეხეთი)
ევროპის ჩემპიონატის ბრინჯაოს პრიზიორი - 1991 (პნევმატური; მანჩესტერი, ინგლისი), 1996 (პნევმატური; ბუდაპეშტი, უნგრეთი), 2001 (პნევმატური; პონტევედრა, ესპანეთი), 2003 (სპორტული; პლზენი, ჩეხეთი)
მსოფლიო სუპერთასი (პნევმატური) - 1989 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1990 (მიუნხენი, გერმანია), 1993 (მიუნხენი, გერმანია), 2004 (ბანგკოკი, ტაილანდი)
მსოფლიო სუპერთასი (სპორტული) - 1989 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1993 (მიუნხენი, გერმანია), 2009 (ვუქსი, ჩინეთი), 2010 (მიუნხენი, გერმანია)
მსოფლიო სუპერთასის ვიცე-ჩემპიონი (პნევმატური) - 1996 (ნოფელსი, გერმანია)
მსოფლიო სუპერთასის ვიცე-ჩემპიონი (სპორტული) - 2011 (ვროცლავი, პოლონეთი)
მსოფლიო სუპერთასის ბრინჯაოს პრიზიორი (პნევმატური) - 1988 (მიუნხენი, გერმანია), 2005 (მიუნხენი, გერმანია)
მსოფლიო სუპერთასის ბრინჯაოს პრიზიორი (სპორტული) - 2000 (მიუნხენი, გერმანია), 2006 (გრანადა, ესპანეთი)
მსოფლიო თასი (პნევმატური) - 1988 (ზული, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა), 1988 (მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი), 1990 (მეხიკო, მექსიკა), 1993 (ლოს ანჯელესი, ამერიკის შეერთებული შტატები), 1996 (ატლანტა, ამერიკის შეერთებული შტატები), 1999 (მილანი, იტალია), 2002 (შანხაი, ჩინეთი), 2011 (სიდნეი, ავსტრალია)
მსოფლიო თასი (სპორტული) - 1987 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1987 (სეული, სამხრეთი კორეა), 1989 (ზული, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა), 1987 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1993 (ლოს ანჯელესი, ამერიკის შეერთებული შტატები), 1993 (მილანი, იტალია), 1996 (მიუნხენი, გერმანია), 1999 (მილანი, იტალია), 1999 (მიუნხენი გერმანია)
მსოფლიო თასის ვიცე-ჩემპიონი (პნევმატური) - 1988 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1989 (ზული, გერმანიის დემოკრატიული რესპუბლიკა), 1989 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1993 (მილანი, იტალია), 1993 (მიუნხენი, გერმანია), 1993 (მილანი, იტალია), 2004 (სიდნეი, ავსტრალია)
მსოფლიო თასის ვიცე-ჩემპიონი (სპორტული) - 1988 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1990 (ციურიხი, გერმანია), 1992 (მეხიკო, მექსიკა), 1993 (მიუნხენი, გერმანია), 1995 (ჰიროშიმა, იაპონია), 1999 (სეული, სამხრეთი კორეა), 2000 (მიუნხენი, გერმანია), 2001 (მილანი, იტალია), 2013 (გრანადა, ესპანეთი), 2014 (ფორტ ბენინგი, ამერიკის შეერთებული შტატები)
მსოფლიო თასის ბრინჯაოს პრიზიორი (პნევმატური) - 1987 (სეული, სამხრეთი კორეა), 1987 (მიუნხენი, გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა), 1990 (ციურიხი, გერმანია), 1996 (ჰავანა, კუბა), 1996 (მიუნხენი, გერმანია), 2005 (მიუნხენი, გერმანია), 2011 (ჩანვონი, სამხრეთი კორეა)
მსოფლიო თასის ბრინჯაოს პრიზიორი (პნევმატური) - 1988 (მოსკოვი, საბჭოთა კავშირი), 1990 (მეხიკო, მექსიკა), 1996 (მილანი, იტალია), 2000 (სიდნეი, ავსტრალია), 2005 (მილანი, იტალია), 2010 (ბელგრადი, სერბეთი)
საქართველოს ჩემპიონი - 2013 (პნევმატური), 2014 (პნევმატური), 2015 (პნევმატური), 2016 (პნევმატური), 2018 (პნევმატური; შერეული წყვილი, შვილთან, ცოტნე მაჭავარიანთან ერთად)
საქართველოს ვიცე-ჩემპიონი - 2017 (პნევმატური)
საქართველოს თასი - 2014 (პნევმატური)
სომხეთის ჩემპიონი - 2013 (პნევმატური)
შოთა ქველიაშვილის მემორიალი - 2013 (პნევმატური), 2014 (პნევმატური), 2015 (პნევმატური), 2016 (პნევმატური), 2017 (პნევმატური)
თბილისის თასი - 2014 (პნევმატური)
ერეკლე II თასი - 2017 (პნევმატური)

საქართველოს წლის სპორტსმენი (სპორტულ ჟურნალისტთა კავშირი/ასოციაცია) – 1988, 1989, 1999

სსრკ სპორტის დამსახურებული ოსტატი - 1988
სპორტის რაინდი (სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტრო) - 2016

სხვა ჯილდოები:
ვახტანგ გორგასლის სახელობის II ხარისხის ორდენი - 2003
ვახტანგ გორგასლის სახელობის III ხარისხის ორდენი - 1999
ბრწყინვალების საპრეზიდენტო ორდენი - 2018
ღირსების ორდენი - 1993, 2008
საქართველოს ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის ორდენი - 2003
საქართველოს ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის საიუბილეო მედალი - 1999

*-1992 წლის ბარსელონის ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით V ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით X ადგილი.
*-1996 წლის ატლანტის ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით VII ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით V ადგილი.
*-1999 წელს საქართველოს სპორტულ ჟურნალისტთა ასოციაციამ სპეციალური რეფერენდუმის შედეგებით ნინო სალუქვაძე XX საუკუნის მეორე საუკეთესო ქალ სპორტსმენად დაასახელა (ნონა გაფრინდაშვილის შემდეგ) და ვერცხლის პრიზით დააჯილდოვა.
*-2000 წლის სიდნეის ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით XI ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით XXV ადგილი.
*-2004 წლის ათენის ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით VIII ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით X ადგილი.
*-2008 წლის პეკინის ოლიმპიადის მონაწილე. პნევმატური პისტოლეტით მოგებული ბრინჯაოს მედლით ნინო სალუქვაძე პირველი ქართველი სპორტსმენი გახდა, რომელმაც ყველა სინჯის ოლიმპიური მედალი მოიგო. სპორტული პისტოლეტით XVI ადგილი.
*-2011 წელს სერიაში „ქართველი ოლიმპიური ჩემპიონები“ (პროექტის ავტორი და მთავარი რედაქტორი ელგუჯა ბერიშვილი) გამოიცა გიორგი ჩოჩიშვილის წიგნი „ნინო სალუქვაძე“.
*-2012 წლის ლონდონის ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით XV ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით XXXIII ადგილი. საქართველოს გუნდის მედროშე თამაშების გახსნის საზეიმო ცერემონიაზე.
*-2012 წლის დეკემბრიდან დღემდე საქართველოს ეროვნული ოლიმპიური კომიტეტის ვიცე-პრეზიდენტია.
*-2015 წლის 27 ივლისს ნინო სალუქვაძე ოლიმპიურ ჩემპიონებთან, გელა კეტაშვილთან და ზურაბ ზვიადაურთან, ასევე გინესის რეკორდსმენ თემურ დადიანთან ერთად, მიხეილ მესხის სახელობის სტადიონზე გამართულ ევროპის XIII ახალგაზრდული ოლიმპიური ფესტივალის გახსნის საზეიმო ცერემონიაში მონაწილეობდა: ჩირაღდანი დადიანისგან ჩაიბარა, შემდეგ კი ესტაფეტა ზვიადაურს გადაულოცა.
*-2016 წლის რიო დე ჟანეიროს ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით VI ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით XXXIV ადგილი.
რიო დე ჟანეიროში ნინომ ვაჟთან, ტყვიის მსროლელ ცოტნე მაჭავარიანთან ერთად იასპარეზა. ოლიმპიური მოძრაობის ისტორიაში (1896 წლიდან) ისინი პირველი დედა და ვაჟი არიან, რომლებმაც ერთ ოლიმპიადაზე ერთად იასპარეზეს.
*-2016 წელს საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტრომ ქართული სპორტის უმაღლესი წოდება - სპორტის რაინდი ნინოს მამასთან, ვეტერან ტყვიის მსროლელ და პირველ მწვრთნელთან, ვახტანგ სალუქვაძესთან ერთად მიანიჭა.
*-2017 წლის 15 მაისს თბილისში, ილია ჭავჭავაძის სახელობის გამზირზე (#49ა) საზეიმოდ გაიხსნა ნინო სალუქვაძის სახელობის განახლებული ტირი.
*-2019 წლის ევროპის II თამაშებზე, მინსკში, შვილთან, ცოტნესთან ერთად მოიგო ბრინჯაოს მედალი.
*-2020 (2021) წლის ტოკიოს ოლიმპიადის მონაწილე. სპორტული პისტოლეტით XXV ადგილი, პნევმატური პისტოლეტით XXXI ადგილი. ძალოსან ლაშა ტალახაძესთან ერთად საქართველოს გუნდის მედროშე თამაშების გახსნის საზეიმო ცერემონიაზე. ტოკიოს ოლიმპიადა ნინოსთვის რიგით მეცხრე თამაშები იყო. ის პირველი და ერთადერთი ქალი სპორტსმენია, რომელმაც ცხრა ოლიმპიადაზე იასპარეზა.
*-ნინო სალუქვაძის მწვრთნელი გახლდათ მისი მამა, ასევე ტყვიის მსროლელი ვახტანგ სალუქვაძე, საერთაშორისო კლასის სპორტის ოსტატი, საბჭოთა კავშირის დამსახურებული მწვრთნელი. ვახტანგ სალუქვაძემ არაერთხელ მოიგო საბჭოთა კავშირის ჩემპიონის ტიტული და რამდენჯერმე გახდა პირველობის და საკავშირო სპარტაკიადების პრიზიორი. 2016 წელს, 85 წლის იუბილესთან დაკავშირებით, საქართველოს სპორტისა და ახალგაზრდობის საქმეთა სამინისტრომ ნინო სალუქვაძესთან ერთად მიანიჭა სპორტის რაინდის წოდება.